Şu sıralar kendimi balık gibi hissediyorum olabilir arada insan kendini balık olarak hissedebilir sonuçta hayal bu değil mi?
Kimseyi değiştiremezsin hayatta ve kimse için de değişmemeyi seçebilirsin ama bir balık olabilirsin.
Peki ben neden balığım?
Balıklarda acıyı hissedermiş ben acı hissediyorum şu sıralar...
Bir masal okumuştum:
bir gece Tanrı yıldızları dizerken gökyüzüne, balıkların çok dikkatini çekmiş ve sormuşlar Tanrıya
" Bizim niye yıldızlar gibi güzel parlak derilerimiz yok ? " diye .. Tanrı da şaşırarak cevap vermiş " belki parlak ve ışıltılı değilsiniz yıldızlar gibi ama ben size dil verdim, Size onun yerine konuşma yeteneği verdim " demiş. Balıklar hiç mantıklı bulmamışlar bunu ve şikayet etmeye devam etmişler tüm dünya suları altından o kadar çok gürültü çıkmıştı ki en sonunda Tanrı dayanamayıp sormuş bir kaç gün sonra " ne istiyorsunuz, parlak bir gövde mi, ışıldayan yüzgeçler mi ? " ve bir şartı olduğunu söylemiş " yıldızlara benzetebilirim sizi ama o zaman siz de yıldızlar gibi sonsuza dek konuşamayacaksınız, karar sizin ... " balıklar hiç düşünmemiş bile ve hemen kabul etmişler Tanrının dediklerini " evet, biz sadece çok güzel ve parlak görünmek istiyoruz yıldızlar gibi, başka birşey istemiyoruz " diyerekten.
işte o gün bu gündür balıkların renkli renkli pulları, şekil şekil yüzgeçleri ve parlak derileri vardır. o gün bugündür onlar hakkında atıp tutmanın tek nedeni balık kokan istekleri olmuştur. İşte ben de bir balığım isteklerine yenilmiş gözyaşı döken bir balık ve anlatamayan...
